brzdęk

brzdęk I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż IIa, D. -u {{/stl_8}}{{stl_7}}'drżący dźwięk potrąconych, uderzonych (potrącanych, uderzanych) krótko strun instrumentu muzycznego, metalowych (zwłaszcza blaszanych), szklanych itp. przedmiotów': {{/stl_7}}{{stl_10}}Brzdęk garnków, kieliszków, butelek. Szklanka pękła z brzdękiem. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}brzdęk II {{/stl_13}}{{stl_8}}wykrz. {{/stl_8}}{{stl_7}}'wyraz imitujący drżący, wysoki odgłos powstający np. w czasie szarpnięcia struny w instrumencie muzycznym, uderzania o siebie cienkich metalowych lub szklanych przedmiotów, pękania szkła; także czynność, zdarzenie powodujące taki dźwięk':{{/stl_7}}{{stl_7}} {{/stl_7}}{{stl_10}}Brzdęk! Jęknęły szarpnięte struny gitary. Kamień brzdęk – wpadł do środka, tłukąc okno. Pokrywka brzdęk na podłogę. {{/stl_10}}